Het Nikkel Wonder van Indonesië
Westerse investeringen op proef gesteld
Het maken van batterijen voor elektrische voertuigen vereist ecologische en geopolitieke compromissen
eyesonindonesia
Amsterdam, 16 april 2023– In een vervelend en overigens teleurstellend jaar voor beursintroducties trekt Jakarta ongewoon veel aandacht.
De Jakarta Stock Exchange boekte in het eerste kwartaal record volumes op de beurs.
De $ 800 miljoen die met deze beursgangen werd opgehaald, overtrof de bedragen die in dezelfde periode op de beurzen van Hong Kong of New York werden opgebracht. Het grootste deel van het geld kwam van de notering van Pertamina Geothermal Energy, een groene dochteronderneming van de staatsolie- en gasgigant.
Het was misschien nog maar het begin van de ipo-boom van schone energie in Indonesië. Op 12 april haalde Harita Nickel, een bedrijf dat het batterijmetaal verwerkt, de grootste beursgang van het land in bijna een jaar tijd, waarmee bijna $ 700 miljoen werd opgehaald tegen een waardering van ongeveer $ 5 miljard. Later deze maand wil Merdeka Battery Materials, een ander nikkelbedrijf, meer dan $ 500 miljoen ophalen.
Nikkel staat centraal in de inspanningen van Indonesië om een supermacht op het gebied van schone energie te worden.
Het land heeft een van ’s werelds twee grootste reserves van het spul. In een poging om meer van de markten met hogere marges voor metaalverwerking en batterij productie te veroveren, verbood de regering tien jaar geleden de export van ruw nikkelerts.
De fantastische ipo’s van Harita en Merdeka laten zien dat het beleid effect heeft. Maar de industrie wijst ook op enkele van de ongemakkelijke compromissen die betrokken zijn bij de wereldwijde handel in batterijen.
De eerste reeks afwegingen is milieuvriendelijk. Het opgraven en smelten van nikkel is een smerig vak. jatam, een netwerk van ngo’s, heeft Harita ervan beschuldigd landroof te plegen op het eiland Obi, waar het een smelterij heeft, en het water eromheen te vervuilen.
Harita ontkent de beweringen en heeft de steun van de lokale en nationale overheden.
Het prijst een geplande investering in een zonne-energiecentrale van 300 megawatt voor 2025 als bewijs van zijn inspanningen om te diversifiëren, weg van de steenkool die momenteel zijn activiteiten op Obi voedt. Westerse investeerders en kopers van nikkel, onder druk van milieuactivisten en deugdzaamheid.
Consumenten thuis signaleren nog steeds ongemakkelijkheden.
Dit ongemak moet worden afgewogen tegen de wens van diezelfde groepen om de energietransitie te versnellen. Er moeten veel meer elektrische auto’s op de weg komen om de klimaatdoelstellingen van het Westen te halen: slechts een op de vier verkochte auto’s vorig jaar in China en Europa, en een op de 14 in Amerika, was elektrisch of hybride.
Zonder Indonesisch nikkel zou het moeilijker zijn om netto nul emissies te bereiken dan het al is.
De tweede reeks afwegingen betreft geopolitiek. Amerika en Europa willen voor allerlei technologie, ook in schone energie, minder afhankelijk zijn van het autoritaire China.
Westerse regeringen zouden uiteindelijk zo’n 1 biljoen dollar kunnen uitgeven om groene productie af te nemen van Chinese bedrijven, die sectoren domineren, van de raffinage van kritieke mineralen tot het maken van batterijen en zonnepanelen. Toch zal de Chinese betrokkenheid bij deze industrieën de komende jaren een feit blijven. Dat geldt ook voor Indonesië, waar westerse bedrijven vaak met Chinese samenwerken. In maart werkte Ford samen met een plaatselijk bedrijf, pt Vale Indonesia, om een nikkelverwerkingsfabriek van $ 4,5 miljard op te richten op het eiland Sulawesi. Hun andere partner is een Chinees bedrijf, Zhejiang Huayou Cobalt. Andere westerlingen schuwen misschien nog steeds Indonesisch nikkel.
Als dat zo is, zullen minder preutse rivalen graag tussenbeide komen. Vorig jaar braken Zuid-Korea’s lg Energy Solution en catl, zijn grotere rivaal op het gebied van batterijen uit China, elk baanbrekend op nieuwe Indonesische smelterijen. In maart kondigde posco, een Zuid-Koreaanse industriële groep, aan dat het samen met Ningbo Richin, een ander Chinees metaalbedrijf, een nikkelverwerkingsfabriek zou bouwen.
eyesonindonesia
