Leven zonder Plastics
Schone Rivieren, Schoner Brein
Deel II
eyesonindonesia.com
Amsterdam, 28 juni 2022– Het zijn niet alleen consumenten die hun gewoonten zouden moeten veranderen – de toeleveringsketens van supermarkten zijn geoptimaliseerd voor de verkoop van verpakte producten en zouden moeten worden herzien.
In de tussentijd kunnen zeer bederfelijke goederen met lange reizen tussen boerderij en supermarkt, zoals asperges, sperziebonen en bessen, ongeplukt op het veld terechtkomen.
Als we die problemen in de toeleveringsketen zouden kunnen oplossen, zouden groenten en fruit los kunnen worden verkocht, maar vaker moeten winkelen. Uit onderzoek van de Britse liefdadigheidsinstelling WRAP voor afvalvermindering bleek dat plastic verpakkingen de houdbaarheid van broccoli met een week verlengden als ze in de koelkast werden bewaard en bananen met 1,8 dagen bij kamertemperatuur – hoewel voor appels, komkommer en aardappelen, het plastic geen duidelijk verschil maakte.
Uit onderzoek bleek zelfs dat voedselverspilling zelfs kon worden verminderd door fruit en groenten te verkopen, omdat mensen hierdoor alleen konden kopen wat ze nodig hadden. Ik zou gedroogde peulvruchten in papieren zakken moeten kopen en ze thuis koken. “Mensen hebben te veel vertrouwd op het krijgen van het ding dat ze nodig hebben op de meest gemakkelijke en gemakkelijke manier”, zegt Iacovidou. “Ik denk dat we ons een beetje ongemakkelijk moeten voelen.” Het verwisselen van plastic verpakkingen zou een domino-effect hebben op het milieu.
Hoewel glas enkele voordelen heeft ten opzichte van plastic, zoals oneindig recyclebaar, kan een glazen fles van één liter wel 800 gram wegen in vergelijking met een plastic fles van 40 gram. Dit resulteert in glazen flessen met een grotere algehele milieu-impact in vergelijking met plastic containers voor bijvoorbeeld melk, vruchtensap en koolzuurhoudende dranken.
Wanneer die zwaardere flessen en potten over lange afstanden moeten worden vervoerd, neemt de CO2-uitstoot nog meer toe. En als de voertuigen die ze vervoeren geen plastic bevatten, zullen ze zelf zwaarder zijn, wat nog meer uitstoot betekent.
In sommige opzichten zou het veranderen van voedselverpakkingen echter het gemakkelijkste zijn. Je zou melk in een glazen fles kunnen kopen, maar in de zuivelindustrie worden plastic slangen gebruikt om die melk van koe naar fles te krijgen.
Zelfs als je groenten los koopt, hebben vellen plastic mulch de boer die ze verbouwde misschien geholpen om water te besparen en onkruid weg te houden. Zonder plastic zou industriële landbouw zoals we die kennen onmogelijk zijn. In plaats daarvan zouden we kortere voedselketens nodig hebben – denk aan de boerderij winkels en door de gemeenschap gesteunde landbouw.
Maar nu meer dan de helft van de wereldbevolking in steden woont, zou dit enorme veranderingen vereisen in waar en hoe we voedsel verbouwen. Het zou geen onmogelijke opgave zijn, zegt Iacovidou, maar “we moeten er tijd aan besteden, en we moeten ook de hoeveelheid dingen die we eten verminderen”.
Leven zonder plastic zou ook een verandering in onze kleding vereisen.
In 2018 was 62% van de wereldwijd geproduceerde textielvezels synthetisch, gemaakt van petrochemicaliën. Hoewel katoen en andere natuurlijke vezels zoals hennep een goede vervanging zouden zijn voor sommige van onze kleding, zou het opschalen van de productie om aan de huidige vraag te voldoen, kosten met zich meebrengen.
Katoen groeit al op 2,5% van het bouwland wereldwijd, maar het gewas is goed voor 16% van het gebruik van insecticiden, de gezondheid van boeren in gevaar brengen en watervoorraden vervuilen.
Zonder plastic zouden we de mode moeten vervangen door duurzamere items die we keer op keer kunnen dragen. We zouden ook snel zonder schoenen komen te zitten. Voordat wijdverbreide synthetische kunststoffen op de markt kwamen, werden schoenen vaak van leer gemaakt.
Maar tegenwoordig zijn er veel meer mensen op aarde, en we komen door veel meer paars per paar: er werden in 2020 20,5 miljard paar schoenen gemaakt. zegt George. Er zouden echter voordelen zijn aan een wereld zonder plastic: we zouden ontsnappen aan de schadelijke effecten die het heeft op onze gezondheid. Door olie en gas in plastic te veranderen, komen giftige gassen vrij die de lucht vervuilen en invloed hebben op lokale gemeenschappen.
Bovendien worden chemicaliën toegevoegd tijdens de de productie van plastic kan het endocriene systeem verstoren, dat hormonen produceert die onze groei en ontwikkeling reguleren.
Twee van de best bestudeerde van deze hormoonontregelende chemicaliën (EDC’s) zijn ftalaten, die worden gebruikt om plastic zachter te maken maar ook in veel cosmetica worden aangetroffen, en bisfenol A (BPA), dat wordt gebruikt om plastic te harden en dat vaak wordt gebruikt in de bekleding van blikken. zijn belangrijk voor de structuur van het plastic, ze zijn er niet chemisch aan gebonden”, zegt Shanna Swan, hoogleraar milieu geneeskunde en volksgezondheid aan de Icahn School of Medicine op Mount Sinai in New York.
Dat betekent dat wanneer deze chemicaliën worden gebruikt in voedselverpakkingen, ze in het voedsel zelf kunnen uitlogen – en in ons lichaam terechtkomen. Sommige ftalaten kunnen de productie van testosteron verlagen, het aantal zaadcellen verminderen en vruchtbaarheidsproblemen bij mannen vergroten. BPA daarentegen bootst oestrogeen na en is in verband gebracht met een verhoogd risico op reproductieve problemen bij vrouwen. Maar de effecten reiken verder dan de vruchtbaarheid. “De omvang van de potentieel ontwrichtende invloeden van EDC’s is opvallend”, schrijft Swan in haar boek Count Down.
Ze zijn in verband gebracht met tal van nadelige gezondheidseffecten in bijna alle biologische systemen, niet alleen het voortplantingssysteem maar ook de immunologische, neurologische, metabole en cardiovasculaire systemen “.
Einde deel II
Deel III volgt
